Cultuurdialoog WES1
- loreverrezen
- 19 dec 2024
- 3 minuten om te lezen
Maxime Guns: 13 minuten in ademnood: spanning die bijna verstikt
Hoi Maxime!
Ik las je blogpost over ’13 minuten’. Hij triggerde me om dezelfde reden als jij, zo blijkt. Die diepblauwe ogen op de cover van het boek wekken echt de nieuwsgierigheid op.Als het op boeken en films aankomt, ben ik een behoorlijk cliché persoon. Dit genre zou ik normaal gesproken altijd aan me voorbij laten gaan. Ik ben nogal fan van de standaard stationsromannetjes. Of toch diegenen waarvan je vanaf het begin al het gevoel hebt dat er een positief einde zal volgen.
Toch vind ik jouw bevindingen heel leerrijk, en het doet me mijn ogen openen om ook een ander genre uit te proberen. Ik hou ervan dat het verhaal je echt meesleurt, zonder dat je eerst een half boek moet doorworstelen voordat de verhaallijn echt op gang komt. En aan jou te horen, was dat hier duidelijk niet het geval!
De thema’s die het boek aanstipt, zijn naast tienermeisjes nog steeds thema’s die dagelijks aan bod komen. Die herkenbaarheid vind ik fijn. En al zal dat misschien ook het geval zijn bij verdovende middelen, is het jammer dat dit ook in het boek zo benadrukt moet worden. De norm lijkt inderdaad steeds gewoner te worden. Dat merk ik zelf ook bij tienerseries, waar roken, alcoholgebruik of drugs niet meer als uitzondering worden gezien. En indien het toch aangehaald wordt, zou er voor de doelgroep ook nog steeds een moraal aan verbonden mogen zijn. Ik kan je standpunt hierin volledig volgen.Bedankt om me mee te nemen in ’13 minuten’. Het zal misschien deze kerst niet onder de boom liggen, maar ik denk nu wel anders over het genre, en deze blogpost maakt het voor mij laagdrempeliger om de stap naar andere genres eens uit te proberen.
Ik kijk uit naar je volgende posts!
Lore
Ann Van Beurden: Reality check | Blog Ann
Hoi Ann,
Wat een leuke en nostalgische blogpost! Heerlijk om door jouw woorden mezelf ook terug te katapulteren naar mijn eigen kindertijd. En dat van die chocopot, dat deed ik ook! 😊
Ik kan me door jouw beschrijving levendig voorstellen hoe bijzonder de tijd in de dorpsbibliotheek voor jou moet zijn geweest.Zo te lezen hebben wij best wat overeenkomsten wat onze jeugd betreft. Ik kom ook uit een muzikale familie, waarbij ik naast de Chiro werd aangemoedigd om deel te nemen aan het zangkoor en de fanfare. Met een grootvader die voorzitter was, kon ik moeilijk anders. Er zal nooit een grote muzikant in mij verscholen zitten, maar ik voel, net als jij, die warme herinneringen die hiermee gepaard gaan.
Vanaf het eerste moment dat ik je sprak, was het al snel duidelijk dat er bij jou al heel wat literaire bagage aanwezig is. Jouw reality check geeft me hier nog een beter beeld van.
Nu je het hebt over de opera, dat zou ik ook wel eens willen proberen. Ik heb altijd het idee gehad dat het zo’n bijzondere avond zou kunnen zijn. Vermoedelijk omdat dit in de meest romantische momenten van films weleens opduikt? 😊In het kader van dit portfolio wil ik misschien jouw voorbeeld wel volgen en binnenkort ook eens naar een voorstelling gaan.
Het is fijn om te lezen dat je nog steeds volop geniet van cultuur dichtbij huis. Ik kijk uit naar je volgende blogposts en ben benieuwd naar jouw verdere culturele avonturen!
Groetjes Lore
Bénédicte Van Paeschen: Le Voyage
Hoi Bénédicte,
Ik ben totaal geen kunstkenner, en net daarom was ik heel erg benieuwd naar je blogpost! Want, ook al is mijn interesse en kennis hierin beperkt, iedere post van jou is zo vrolijk geschreven dat het onderwerp er zelfs bijna niet meer toe doet.Wanneer je de kleuren en geuren beschrijft, zit ik in mijn hoofd ook al met mijn haren in de wind en mijn tenen in het zand. 😊
Grappig dat je partner zijn been stijf houdt, al ben ik ook wel benieuwd wat jouw kinderen er uiteindelijk van vonden.
Ik hoop voor jou dat die Facebookvriendin per ongeluk toch eens deze blog te lezen krijgt. Ze wordt er vast ook vrolijk van, en wie weet wordt de prijs dan ook effectief een beetje vrolijker voor jou!
Alleszins vind ik het een leuk idee dat je een plekje vrijhoudt voor (toekomstige) kunst. Ik kijk al uit naar je volgende posts over galeriebezoekjes. Laat in de tussentijd je kinderen maar creatief aan de slag gaan, daar zal je partner vast niks op tegen hebben.
Groetjes Lore
Comments